PEDAGOGIEK IN PRAKTIJK | De belangen van kinderen en jongeren worden nauwelijks meegewogen in het coronabeleid, stelt orthopedagoog Hans Koppies. De huidige maatregelen berokkenen grote schade, waardoor juist de meest vitale generatie het kind van de coronarekening wordt. Een pleidooi voor meer pedagogiek in het coronadebat.   

OPINIE | In 1989 zag het Verdrag inzake de Rechten van het kind het levenslicht. Artikel 3 daarvan luidt: ‘Bij alle maatregelen die kinderen betreffen dient het belang van het kind voorop te staan.’ Het is verbijsterend hoe snel in 2020 de belangen van kinderen wereldwijd overboord zijn gegaan. Met desastreuze gevolgen. Ook in Nederland. De geschiedenis zal niet mild oordelen over het jaar dat volwassenen uit angst de kinderen vergaten: 2020 was wereldwijd een rampjaar voor kinderen. Na een jarenlange daling laten de curves voor ondervoeding, extreme armoede en kindersterfte nu weer een stijging zien, als gevolg van de coronamaatregelen.

OPINIE Noordhollands Dagblad | Nederland telt 2,5 miljoen schoolgaande kinderen en ruim 1,2 miljoen studenten, maar een handvol virologen, microbiologen en artsen domineren het coronabeleid. Dat wreekt zich. Kinderen lijken vooral nog te worden beschouwd als wandelende ziektekiemen, kinderen worden verantwoordelijk gehouden voor ziekte en dood van oma’s en opa’s, leerkrachten en docenten, hun scholen zijn bovenal levensgevaarlijke kweekvijvers voor het virus. Een microscopische kokervisie brengt de jongste generatie in gevaar. Voor een breder perspectief is de inbreng van pedagogen en gedragswetenschappers in het coronadebat dringend noodzakelijk.

De terugkeer van kinderen in de basisschool na de tweede schoolsluiting is uitgelopen op een heuse militaire operatie in vredestijd. Consensus tot voor kort: een goed en veilig pedagogisch klimaat is belangrijk voor het welbevinden en een gezonde ontwikkeling van kinderen. De huidige dreiging van testhysterie en verplichte quarantaines is voor kleuters en schoolkinderen een ideale voedingsbodem voor nodeloze schuld- en angstgevoelens. Een mondkapjesadvies voor groep 7 en 8 (zonder wetenschappelijke evidentie), afstandsregels, gemaskerde ouders buiten op het schoolplein, dit alles roept een angstcultuur in het leven die het pedagogisch klimaat in school als leefomgeving ernstig onder druk zet. Een plek waar angst regeert en kinderen primair behandeld worden als potentiële ziekteverspreiders is geen geschikte leeromgeving voor kinderen. Voor veel ouders hebben scholen nu een grens overschreden. Ook in het onderwijsveld zelf klinkt verzet.

OPINIE | In 1989 zag het Verdrag inzake de Rechten van het kind het levenslicht. Artikel 3: “Bij alle maatregelen die kinderen betreffen dient het belang van het kind voorop te staan.” Het is verbijsterend hoe snel in 2020 de rechten van kinderen wereldwijd overboord zijn gegaan. Met desastreuze gevolgen. Ook in Nederland.

In een land hier niet ver vandaan hebben kinderen tijdens de coronacrisis nog geen dag school gemist, kinderen die aan sport doen zijn er nog geen training of competitiewedstrijd bij ingeschoten. Geen sprookje, maar: Zweden – niet toevallig ook het land van Ellen Key, de invloedrijke Zweedse pedagoge die in 1900 de Eeuw van het Kind uitriep.